Vrijdag 17 oktober 2014: Een dagje uit met de Rökker
Eén voor één kwamen ze ‘s morgens binnendruppelen, al onze hulpboeren…….
Tsja, het was me ook wat; wel naar de boerderij, niet te hoeven werken maar wel de laarzen aan; wat stond hen allemaal wel niet te wachten!!Raak happen
Eddie zorgde net zoals altijd voor de schone vaat en de koffie en de thee en bleef dus nog even binnen maar al gauw zag hij z’n collega’s buiten druk bezig met een klomp aan een steel voor een potje boerengolf in de appelhof en op de aangrenzende es. Regelmatig waren er enthousiaste kreten te horen wanneer de bal weer spannend dicht bij het gat (de emmer) was gekomen. Ja, sommigen waren echt heel fanatiek en sloegen de bal snoeihard in de goede richting. Maar een enkeling wou zich ook nog wel eens vergissen en ging dan met de bal van de tegenpartij aan de haal onder hilarische protesten. Ach, wat zou het ook, plezier hadden we in ieder geval.
Tegen 11.00 uur was de koffie bruin en stond er huisgemaakte appeltaart klaar, die de buurvrouw had aangeboden samen met ons te bakken. Met Ine had ze er een morgen aan gewaagd en konden de aanwezige hulpboeren bekijken hoe alles werd gemaakt van de appels die ze eerder zelf hadden geplukt en al vast genieten van heerlijke geuren uit de oven.
Met verse slagroom liet een ieder zich het goed smaken en ondertussen, na het tellen van het aantal slagen bij het golfen, werd duidelijk dat het team onder leiding van Hans, onze vrijwilliger, het spel had gewonnen.Een lekker stukje Bradwurst voor iedereen Maar er waren nog meer spellen en we konden haast niet afwachten om weer buiten verder te gaan en zochten op en bij het Rökkerplein een spel naar onze gading uit. De één ging ballengooien; weer een ander was druk bij de sjoelbak maar ook een Scandinavisch soort van kegelspel moest er aan geloven en het geblinddoekt snoephappen wilde natuurlijk niemand over-slaan. De tijd vloog voorbij met al die leuke spelletjes en echt iedereen deed ook mee tot onverwachts de lunchpauze zich al weer aandiende. Allemaal wilden ze gezellig bij elkaar zitten eten dus was het even wat krap in de kantine met ons hele cluppie maar niemand vond dat een probleem en geen één deed er moeilijk over. Na het af- en opruimen van de etensboel hezen Monique, Jörg en Wouter zich in echte Tiroler kleding; de groene jodelhoedjes gingen bij iedereen op en na nog even twee kalfjes op de wereld te hebben geholpen ging het op naar een megagrote feesttent in Rossum voor het “Kleintje Oostenrijk”. In het dorp aangekomen, stond zowaar een file van taxibusjes en auto’s, want het feest was voornamelijk bedoeld voor 65+ ers en mensen uit instellingen etc. We werden ontvangen met koffie en apfelstrudel en keken ons de ogen uit naar het grote podium, de lange tafels en aan beide kanten eindeloze, enorme schappen van waaruit de drankjes geserveerd werden. De mensen uit de bediening waren in stijl gekleed met prachtige dirndljurken en lederhosen en we waanden ons echt een beetje op vakantie in het buitenland. Onze Rökkerboeren deden goed mee en genoten van Saxeon, die Kuperbarger Spatzen en de Oostenrijkse band: die Tiroler Mander met onvervalste Tiroler muziek. Ook de Holzhackerbuben kwamen voorbij en we sloten aan in de polonaises, zongen en jodelden uit volle borst mee en hieven het glas met Ein Prosit! De drankjes en de hapjes ontbraken ook niet dus alles war ja Suppahtoll ja……
Na afloop zochten we gearmd en nog nazingend en nalachend onze auto’s en busjes weer op en kwamen onderweg nog geregeld bekenden tegen.
We reden weer richting Lonneker want we wilden de dag in stijl afsluiten bij de Lutscher Alm.
We hadden wel bekijks daar met onze hoedjes en kleding en hadden de grootste lol toen ze dachten dat ze aan Jörg de bestelling door konden geven (omdat hij ook net als het personeel gekleed was).
Iedereen kon kiezen uit 3 soorten soep, heel veel hoofgerechten en als klapper kwam er een mooie ijstaart met sterrenflikkers na. Tussen de pauzes door werd Wouter uitgenodigd de gebruikelijke dansjes met het personeel te doen en hij deed echt niet voor hen onder. Ook Dennis gaf een show weg en Wilma maakte vrienden bij de tafel naast haar. Het was negen uur toen het feest echt was afgelopen en moe maar voldaan werd iedereen weer netjes teruggebracht. We hebben de klok rond met elkaar opgetrokken en iedereen verdiende een dikke pluim voor het aangename gezelschap in een gezellige sfeer. Het deed ons plezier jullie zo te zien genieten. Jullie hebben het dik verdiend, bedankt nog allemaal!!
Tsja, het was me ook wat; wel naar de boerderij, niet te hoeven werken maar wel de laarzen aan; wat stond hen allemaal wel niet te wachten!!Raak happen
Eddie zorgde net zoals altijd voor de schone vaat en de koffie en de thee en bleef dus nog even binnen maar al gauw zag hij z’n collega’s buiten druk bezig met een klomp aan een steel voor een potje boerengolf in de appelhof en op de aangrenzende es. Regelmatig waren er enthousiaste kreten te horen wanneer de bal weer spannend dicht bij het gat (de emmer) was gekomen. Ja, sommigen waren echt heel fanatiek en sloegen de bal snoeihard in de goede richting. Maar een enkeling wou zich ook nog wel eens vergissen en ging dan met de bal van de tegenpartij aan de haal onder hilarische protesten. Ach, wat zou het ook, plezier hadden we in ieder geval.
Tegen 11.00 uur was de koffie bruin en stond er huisgemaakte appeltaart klaar, die de buurvrouw had aangeboden samen met ons te bakken. Met Ine had ze er een morgen aan gewaagd en konden de aanwezige hulpboeren bekijken hoe alles werd gemaakt van de appels die ze eerder zelf hadden geplukt en al vast genieten van heerlijke geuren uit de oven.
Met verse slagroom liet een ieder zich het goed smaken en ondertussen, na het tellen van het aantal slagen bij het golfen, werd duidelijk dat het team onder leiding van Hans, onze vrijwilliger, het spel had gewonnen.Een lekker stukje Bradwurst voor iedereen Maar er waren nog meer spellen en we konden haast niet afwachten om weer buiten verder te gaan en zochten op en bij het Rökkerplein een spel naar onze gading uit. De één ging ballengooien; weer een ander was druk bij de sjoelbak maar ook een Scandinavisch soort van kegelspel moest er aan geloven en het geblinddoekt snoephappen wilde natuurlijk niemand over-slaan. De tijd vloog voorbij met al die leuke spelletjes en echt iedereen deed ook mee tot onverwachts de lunchpauze zich al weer aandiende. Allemaal wilden ze gezellig bij elkaar zitten eten dus was het even wat krap in de kantine met ons hele cluppie maar niemand vond dat een probleem en geen één deed er moeilijk over. Na het af- en opruimen van de etensboel hezen Monique, Jörg en Wouter zich in echte Tiroler kleding; de groene jodelhoedjes gingen bij iedereen op en na nog even twee kalfjes op de wereld te hebben geholpen ging het op naar een megagrote feesttent in Rossum voor het “Kleintje Oostenrijk”. In het dorp aangekomen, stond zowaar een file van taxibusjes en auto’s, want het feest was voornamelijk bedoeld voor 65+ ers en mensen uit instellingen etc. We werden ontvangen met koffie en apfelstrudel en keken ons de ogen uit naar het grote podium, de lange tafels en aan beide kanten eindeloze, enorme schappen van waaruit de drankjes geserveerd werden. De mensen uit de bediening waren in stijl gekleed met prachtige dirndljurken en lederhosen en we waanden ons echt een beetje op vakantie in het buitenland. Onze Rökkerboeren deden goed mee en genoten van Saxeon, die Kuperbarger Spatzen en de Oostenrijkse band: die Tiroler Mander met onvervalste Tiroler muziek. Ook de Holzhackerbuben kwamen voorbij en we sloten aan in de polonaises, zongen en jodelden uit volle borst mee en hieven het glas met Ein Prosit! De drankjes en de hapjes ontbraken ook niet dus alles war ja Suppahtoll ja……
Na afloop zochten we gearmd en nog nazingend en nalachend onze auto’s en busjes weer op en kwamen onderweg nog geregeld bekenden tegen.
We reden weer richting Lonneker want we wilden de dag in stijl afsluiten bij de Lutscher Alm.
We hadden wel bekijks daar met onze hoedjes en kleding en hadden de grootste lol toen ze dachten dat ze aan Jörg de bestelling door konden geven (omdat hij ook net als het personeel gekleed was).
Iedereen kon kiezen uit 3 soorten soep, heel veel hoofgerechten en als klapper kwam er een mooie ijstaart met sterrenflikkers na. Tussen de pauzes door werd Wouter uitgenodigd de gebruikelijke dansjes met het personeel te doen en hij deed echt niet voor hen onder. Ook Dennis gaf een show weg en Wilma maakte vrienden bij de tafel naast haar. Het was negen uur toen het feest echt was afgelopen en moe maar voldaan werd iedereen weer netjes teruggebracht. We hebben de klok rond met elkaar opgetrokken en iedereen verdiende een dikke pluim voor het aangename gezelschap in een gezellige sfeer. Het deed ons plezier jullie zo te zien genieten. Jullie hebben het dik verdiend, bedankt nog allemaal!!
Joshanna anna